Mme vuó' dá 'a 'ntennere,
mm''o vvuó' fá credere
ca mme vuó' troppo bene...
Ca, nun vedènnome,
t''a passe a chiagnere,
te siente dint''e ppene!
Ma è maje possibile
ch'esce na lacrema
'a dint'a st'uocchie, oje né'?
Tu 'o ssaje ca 'e llacreme,
st'uocchie t''e sciupano...
tu 'o ssaje cchiù meglio 'e me...

Ammore 'e femmena,
è nu ricamo 'e chiacchiere:
parole ca lusingano,
prumesse ca se scordano...
E' na buscía,
'mpastata 'e mèle e zùccaro...
Na fantasía,
ca vène e se ne va...

Quanta miracule
pò fá na femmena,
si 'a lassa 'o 'nnammurato...
Ma nu remmedio
s''o trova subbeto:
se calma e penza a n'ato!
Comme s'attaccano,
se pònno sciogliere
tutt''e ccatene, oje né':
E' accussí facile
a cagná maschera
comme faje tu cu me!...

Ammore 'e femmena,
...................................

Tu mo, sentènnome,
te miette a ridere...
mme faje stu pizzo a riso...
Si' amara e sprùceta,
si' doce e affabile:
Ll'Inferno e 'o Paraviso...
E tu saje ridere
pe' mme fá dicere
chello ca dice tu...
Ma nun 'o perdere
stu tiempo, è inutile:
Io nun te credo cchiù!

Ammore 'e femmena,
...................................