FUNTANA A LL' OMBRA


E. A. Mario

'Sta funtanella,
ca ména 'a tantu tiempo ll'acqua chiara,
ha fatto 'a cchiù 'e nu sèculo 'a cummara:

piccerenella,
venette 'a nonna a bevere, e ce steva
nu figliulillo, a ll'ombra, che 'a vedeva...

E, a ll'ombra, tutt'e duje
accumminciajeno a se parlá cu 'o "vvuje"...
po' ognuno 'e lloro se parlaje cu 'o "ttu"...

E, sempe cumpiacente...
sti ffronne, allegramente,
facevano ciù-ciù...

Po' ce venette
pur'io na vota ca stevo arzo 'e sete
e ca cercavo 'e vvie fresche e cujete...

E te vedette
e t'accustaste e mm'accustaje pur'io
e 'o core tujo cercava 'o core mio...

Venèttemo 'a doje strate...
e pe' una, ce sperdèttemo abbracciate
pe' ce vasá, pe' nun ce lassá cchiù...

E, sempe cumpiacente...
sti ffronne, allegramente,
facevano ciù-ciù...

Quant'ate appriesso,
doppo tante e tant'anne venarranno?
quant'ata matremmonie se farranno?

Mo fanno 'o stesso
quase tutt''e ffigliole 'e stu paese
e, 'a sprùcete ca só', po' só' curtese...

E spicialmente 'a 'state,
aspettano 'e figliule 'nnammurate...
e 'sta funtana attacca 'a giuventù!

E, sempe cumpiacente...
sti ffronne, allegramente,
farranno stu ciù-ciù...