MAISTA'

Bovio - Cannio

'O cardillo dint''a cajola
sta chiagnenno ca resta sulo
e Carmela ca resta sola
se sta zitta, ma fa pietá...

I' nun chiagno, pecché mme pare
comme fosse nu dissonore,
pecché penzo ca 'o militare,
cierti ccose nun 'e ppň fá!...

Ma a Carmela, mia dorge sposa,
gli ho prommiso na bella cosa:

"Ce appresentamm'a 'o rre
pe' dicere: Maistá,
Carmela, senza 'e me,
nun vň' campá...
nun pň campá!...
Quann''o vvulite vuje,
tutto se pň aggiustá:
Na branda, a tutt'e duje,
nce 'a pňnno dá,
nce 'a pňnno dá..."

E mammélla mme fa na pena
quanno prega a Giesů Bammino:
"Mo ch'č 'o tiempo de la nuvena
a stu figlio mme ll'hę 'a lassá...

E' nu buonu ciaramellaro,
ma nun serve comme a guerriero;
tu mme lieve n'oggetto caro
ca nun tiene che te ne fá!"

Ma a mammélla ca nun reposa,
gli ho prommiso na bella cosa:

"Nce appresentamm'a 'o rre,
pe' dicere: Maistá,
mammélla, senza 'e me,
nun vň' campá,
nun pň campá:
Quanno 'o vvulite vuje,
tutto se pň aggiustá:
Na branda a tutt'e duje
nce 'a pňnno dá,
nce 'a pňnno dá!"

Addio pianta 'e carufanielle,
addio vňccole e pullicine
che 'a matina, tutt''e mmatine,
v''a facíveve attuorno a me!

Addio poveri ppecurelle
ca restate senz''o pastore...
I' ve lasso nu piezz''e core,
ma nisciuno ll'ha da sapé...

Ma a 'o cardillo ca nun reposa,
gli ho prommiso na bella cosa:

"Nce appresentamm'a 'o rre
pe' dicere: Maistá,
st'auciello senz''e me
nun vň' campá
nun pň campá:
Quann''o vvulite vuje,
tutto se pň aggiustá...
Na branda, a quatt''e nuje,
nce 'a pňnno dá,
nce 'a pňnno dá!