Raffaele Viviani

'O 'nnammurato mio se va 'nfurmanno
cu chi aggio fatto 'ammore e va vedenno...
e passa pe' vicino...e va 'nzurdanno...
'a n'anno e miezo chesto va facenno!

Mm''o ssento 'e scennere
ca 'o lasso, e sùbbeto,
si 'a fede 'e nasceta
mme vò' cacciá...
Nun ce só' chiacchiere
né fóse 'a appennere:
si nn''a vò' 'ntènnere
pò cammená!

'O 'nnammurato mio fa 'o scrupuluso:
a sulo a sulo nun mme dá nu vaso...
Se 'mbroglia, se 'mpapina, fa 'o scurnuso...
io 'o chiammo 'o maccarone senza 'o ccaso...

Vicino â femmena
ce vò' 'o sensíbbele:
chi è muollo e 'nzípeto
se fa schifá!
Ll'ommo ha da tènere
presenza 'e spíreto...
si no arretírete...
nun ce ammusciá!

III

'O 'nnammurato mio mme vò' accullata,
cu 'a capa liscia e semplice vestuta...
Si rido sulamente?...só' sfacciata!
nun pòzzo arapí 'a vocca...aggi''a stá muta...

Ma a chi vò' affliggere?
chillo è carattere
ca mm'aggi''a movere
si aggi''a parlá...
Cchiù 'nzierre 'e ffemmene
cchiù se 'mpuntígliano:
cchiù 'e ccorne sguígliano
senza pietá...


Finale:


'O 'nnammurato mio fa 'o scrupuluso:
a sulo a sulo nun mme dá nu vaso!