SE CHIAMMA MISTERO

Bugni - Valente

Quanno stu core te chiamma,
dint'a stu pietto mme sento
comme â 'ntrasatto na fiamma
fosse sbattuta da 'o viento.
Ma 'sta fiamma d'ammore
chisá che vène a dí...
Pecché mme tremma 'o core
mo ca luntana si'?

Ma ce sta nu penziero
ca tutt''e core astregne e fa tremmá...
Stu penziero se chiamma: Mistero...
stu mistero se chiamma...chisá!

Scrivo e chiagnenno io te dico:
- Statte cuntenta, io sto bene...-
Tu dice 'o stesso cu mico;
ma dint''o core che tiene?
'Nnammurate luntane!
Quanto io vurría sapé
si tu, quanno è dimane,
vuó' bene ancora a me...

Ma ce sta nu penziero

Quanta 'mmasciate aggi'avuto
da na perzona fidata!
Maje mme ll'aggio creduto
ca tu te fusse cagnata!...
'E mistere d''o core
nisciune 'e ppò sapé...
Tu mme giurave ammore,
e nun penzave a me!

Mo mme dice 'o penziero:
dimane qua' destino 'o sujo sarrá?
Ma 'o destino se chiamma: Mistero
e 'o dimane se chiamma...chisá!...