Murolo - Nardella

Na sera, oje bionda, te purtaje stu mare,
p''a primma vota, a Napule, d'está...
Stive cu mico a prora e ll'uocchie chiare,
p''o golfo se 'ncantavano
pe' ddó', allummata, accumpareva Napule...
e quacche voce se senteva giá!

E Ammore, Ammore!
Bionda, capiste; e te capette i' pure...
quanno, cu 'e mmane 'mmano,
tu cu 'o Ffrancese e i' cu 'o Nnapulitano,
t'annammuraste 'e Napule...
t'annammuraste 'e me...

Rose d''o Munasterio 'e San Martino...
Loggia ca 'ncielo fravecata sta...
nuje ce affacciajemo mentre, a matutino,
'e cchiese giá sunavano...
e nuvole 'e calore se sperdevano...
e se scetava Napule d'está...

E Ammore, Ammore!
Tremmaje stu core tujo 'ncopp'a stu core...
E quanno, 'a ll'onne chiare,
vediste 'o sole ca spuntava a mare...
tu te vasaste Napule,
tu te vasaste a me!

E comme, comme, doppo tant'ammore
tu t'hê pututo 'e Napule scurdá?!
Tu, si ê vvote parteva nu vapore,
te ne facive lacreme
'ncopp'a stu core...e, quanno te screvevano,
te n'aggio visto lettere 'e stracciá!

E Ammore, Ammore!
Na sera, 'e bello, i' te dicette: "E' overo
ca te ne vaje dimane?"
Tu mme 'nfunniste 'e lacreme sti mmane
e abbandunaste Napule...
abbandunaste a me!